بررسی روایی و پایایی مقیاس تکانشگری آیزنک و موری و پرسش نامه ی توجه تقسیم شده (daq) در دانشجویان دانشگاه اصفهان

مقدمه: هدف این پژوهش بررسی روایی و پایایی مقیاس رفتارهای تکانشی آیزنک و موری و پرسش­نامه­ی توجه تقسیم شده (daq) در دانشجویان دانشگاه اصفهان بود. روش­کار: جامعه­ی پژوهش حاضر، شامل تمام دانشجویان دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی 1393-1392 بود که تعداد 200 نفر به روش نمونه­گیری تصادفی چندمرحله­ای به عنوان نمونه ی پژوهش، انتخاب شدند. به منظور بررسی روایی هم­زمان مقیاس تکانشگری آیزنک و موری و پرسش­نامه­ی توجه تقسیم شده، از نسخه­ی یازدهم پرسش­نامه­ی تکانشگری بارات استفاده شد. داده­ها توسط ضرایب پایایی آلفای کرونباخ و دونیمه­سازی و نیز ضرایب همبستگی پیرسون و دورشته­ای- نقطه­ای مورد بررسی قرار گرفت. یافته­ها: نتایج نشان داد روایی هم­زمان مقیاس تکانشگری آیزنک و موری و پرسش­نامه­ی توجه تقسیم شده بر اساس همبستگی معنی­دار بین نمرات نسخه­ی یازدهم مقیاس تکانشگری بارات با نمرات مقیاس تکانشگری آیزنک و موری و پرسش­نامه­ی توجه تقسیم شده، تایید شد (05/0p<). پایایایی دو پرسش­نامه بر اساس نتایج ضرایب آلفای کرونباخ و دونیمه­سازی، تایید گردید. هم­چنین بین سن، جنسیت، تحصیلات و تاهل با نمرات دو پرسش­نامه، هیچ رابطه­ی معنی­داری به دست نیامد (05/0p>). نتیجه­گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، مقیاس تکانشگری آیزنک و موری و پرسش­نامه­ی توجه تقسیم شده از روایی و پایایی مناسب جهت استفاده در جمعیت دانشجویان ایرانی برخوردارند.